-
اول درس بعد ورزش
من معتقدم با کمی برنامه ریزی بسیار ساده هم به اندازه کافی وقت برای ترقی در زمینه های تحصیلی وجود دارد و هم زمان کافی برای تمرین و استراحت در بسکتبال. شعار نیست، واقعیت دارد. ساده نیست ولی امکان دارد.
-
اول پشتکار بعد استعداد
در این مورد خیلی حرف زده شده است. بعضیها استعداد رو ۱۰ درصد و پشتکار رو ۹۰ درصد موثر در موفقیت می دونند. حالا اگر شما این اعداد رو قبول ندارید، چیزی بینابین را در نظر بگیرید ولی باورکنید سهم پشتکار بیشتر است !
-
انتخاب الگو
حتما برای خودتون الگو انتخاب کنید و اگر به آنها دسترسی دارید به دقت به بازی های آن ها توجه کنید و نقاط قوت و ضعفشان را پیدا کنید، بعد هم چند دقیقه وقتشان را بگیرید و از آن ها در مورد تکنینکها، تمرینات و توصیه هایشان سؤال کنید. خیلی کوتاه که خسته نشوند (حداکثر ۴-۳ دقیقه) و از آنها تشکر کنید و اجازه بگیرید که باز هم مزاحم شان بشوید!
- سعی کنین به همراه دوستان و هم تیمیهاتون بازی بسکتبال زیاد ببینین (در استادیوم و یا فیلم مسابقات) و همیشه فقط به اونجائی که توپ هست توجه نکنین. ببینین رمز موفقیت تکنیکی و تاکتیکی بازیکنان بزرگ و الگوهاتون چیه و در موردش بحث کنین.
- در هر سطحی که هستید از بازی در زمین های رو باز (بسکتبال خیابانی) غافل نشوید و سعی کنید در هر بازی هدفی را دنبال کنید، مثلا: امروز از هر ۳ سه گامی که میرم فقط یکی از آن باید با دست قوی باشد!
- حتما روزانه حداقل ۳۰-۲۰ دقیقه تمرینات با توپ انجام بدهید، یادتان باشد:
- برای تمرینات با توپ لزوما نباید توپ را به زمین زد که مزاحم بقیه بشوید، مهم این است که به توپ نگاه نکنید!
- تمرینات با توپ باید با هر دو دست انجام بشوند.
- همه حرکاتی که یاد میگیرید و یا تمرین می کنید را حتما با هر دو دست انجام بدهید. زمانی که با دست ضعیف کار می کنید، دو برابر زمان دست قوی شما باشد. اولش سخت هست ولی به مرور و وقتی که نتیجه داد خیلی از آن لذت خواهید برد.
- سعی کنید با حریف هاایتان رابطه خوب و محترمانه ای داشته باشید و با آنها ارتباط برقرار کنید، بازی بسکتبال را یک روز باید کنار بگذارید ولی احترام همیشه پابرجاست.
- روی توقف ها و چرخش ها بطور مداوم تمرین کنید و اشکالات را با مربی های خود درمیان بگذارید.
- یادتان باشد شوت به تکنینک شکننده معروف هست، اگر کم تمرین شوت بکنید، شوت های شما گل نمی شود، به همین سادگی. بازیکنای بزرگ بدین گونه تمرین شوت می کنند: آن قدر شوت می زنند تا ۲۰۰ یا ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ شوت آن ها گل شود.
حالا خود شما می دانید! انواع مختلف شوت را تمرین کنید. یادتان باشد:
- شوت بدون دفاع باید گل بشود.
- آمار شوت های خود را بدین صورت در نظر بگیرید: در ابتدا از هر ۳ شوت یکی، بعد از هر ۲ شوت یکی و در نهایت هم از هر ۳ شوت دوتا باید گل شود. از اینجا به بعد خودتان هدف گذاری کنید (مثلا ۳ شوت از هر ۴ شوت باید گل شود)
- وقتی به دبیرستان رفتید حتما دنبال یادگیری و تمرین بازی پشت به حلقه باشید و وقت کافی برای این منظور در نظر بگیرید، حالا چه گارد راس باشید، چه فوروارد!
- برای دفاع انفرادی بهتر، اول حریفت های خود را کاملا بشناسید:
دست قوی او کدام هست؟ حرکات اصلی او چه جیزی می باشند؟ شوت زن هست و یا بیشتر نفوذ می کند؟ پاس دادن را دوست دارد یا نه؟ و غیره اما در دفاع از همه مهمتر این هست که حریف شما توپ نگیرد، این استراتژی تعادل روانی او را به هم میزند. یادتان باشد که یک مربی بزرگ گفته: دفاع ۸۰ درصد ذهنی و ۲۰ درصد جسمانی هست. باور کنید درست گفته است!
- در ریباند اولین هدف این هست که به حریف های خود اجازه ندید به سمت سبد حرکت کند پس مسیر او را با بدن خود سد کنید. دراین شرایط هر چه بتوانید دستهای خود را بالاتر بگیرید شانس بیشتری برای توپگیری دارید. بعد از مدتی که روی ریباند توپ کار کنید به مرور می توانید مسیر توپ را حدس بزنید. دو موضوع را حتما به یاد داشته باشید:
- وقتی می خواهید ریباند کنید با این ذهنیت دنبال توپ برید: توپ مال من هست! معنیش این نیست که توپ را باید بگیرید! بلکه یعنی توپ از اول مال شما بوده حالا یکی از شما گرفته و شوت کرده روی حلقه و حالا شما باید آن را که از اول مال شما بوده ست را دوباره مالک بشید!
• بر اساس آمار، ۷۰ درصد مواقع توپ بعد از شوت به سمت مخالف محلی که از آنجا شوت انجام شده است، می رود، پس حالا می دانید که بهترین محل برای جاگیری کجاست.
- بدنسازی را حتما در برنامه های خود در نظر بگیرید، بسته به سنی که دارید می توانید با استفاده از وزن خود مثل شنای سوئدی، اسکات بدون وزنه و غیره تا تمرینات با وزنه و تمرینات انفجاری زیر نظر مربی متخصص را انجام بدید. سعی کنید خودتان را به دویدن بدون توپ هم عادت بدید. برای بسکتبالیست ها دویدن بدون توپ مثل شکنجه است ولی باید بهش عادت کرد! البته خیلی ها مخالف دویدن بدون توپ هستند ولی در تیم های بزرگ هم بسکتبالیست های حرفه ای کارهای میدانی انجام میدهند.
- بازی های تک به تک را به خوبی یاد بگیرید و وقت زیادی برای تمرین آن ها صرف کنید. بازی تک به تک در نیمه زمین و در حالت ضد حمله را می توانید در زمین های روباز و همینطور در مدرسه تمرین کنید. در این مورد هم لازمه حتما از نظرات یک مربی با تجربه استفاده کنید تا مهارت های مربوطه را به شما آموزش دهد.
- بازیهای ۲ نفره و ۳ نفره را یاد بگیرید و در مورد آن ها سئوال کنید و سعی کنید با دوستان خود در زمینهای سر باز و یا مدرسه تمرین کنید. از اواخر دوره تحصیلی راهنمائی، حتما بازی دو نفره pick & roll را یاد بگیرید و تمرین کنید.
- هر چقدر هم تیمی های شما ضعیف باشند، آن ها را در بازی سهیم کنید. به آن ها پاس بدهید و کمک کنید که قویترشوند. سعی کنین مثل آدمهای بزرگ بسکتبال بازی کنید، آن هایی که به ضعف هم تیم های خود به دیده تحقیر نگاه نمی کنند بلکه آن را ضعف خود می بینند. تک روی نکنید چون حقیقتا از دید کسانی که بازی های شما را می بینند بسیار زشت می باشد! اگر به بقیه اعتماد ندارید، خوب یک ورزش انفرادی را انتخاب کنید.
- داور!!! در یک جمله: احترام بگذازید تا احترام ببینید! اعتراض به داور هیچ دردی را دوا نمی کند، سعی کنین آنقدر قوی باشید تا هر نوع قضاوت اشتباهی تمرکز شما و نتیجه را تغییر ندهد.این کار وقتی در آرامش نشستید کاملا منطقی به نظر می رسد ولی در شرایط بازی بسکتبال خیلی سخت هست، خودتان را برای این عکس العمل منطقی در سخت ترین شرایط آماده کنید. یادتان باشد وقتی عصبانی هستید صحبت نکنید!
- مستقل از میزان دانش مربی خود، به او احترام بگذارید. اگر آدم منطقی ای نیست، دلیل نمی شود شما به او بی احترامی کنید. اگر فکر می کنید حق شما را نادیده می گیرد، باهاش حرف بزنید ولی از دایره احترام خارج نشید. تعویض باشگاه یک گناه غیر قابل بخشش نیست، بطور منطقی در موردش فکر کنید و با افراد با تجربه تر هم در این مورد مشورت کنید. یادتان باشد تعویض باشگاه یک راه حل هست ولی اولین راه حل نیست!
- پرتاب پنالتی یک تکنیک ساده ولی پیچیده است (به آن می گویند سهل و ممتنع). ساده است چون اگر یاد بگیرید آن را دیگر همیشه با شماس هست، پیچیده است چون به این راحتی نمی توانید آن را یاد بگیرید! اول از همه توجه کنید که دست پرتاب کننده توپ و پای موافق مستقیما رو به حلقه تنظیم بشوند، ثانیا حرکتی را طراحی کنید که همیشه موقع پرتاب پنالتی آن را انجام بدهید، مثل دریبل زدن توپ، چرخاندن دور کمر، بالا و پشت سر بردن توپ، نفس عمیق، زیر لب گفتن یک عبارت و غیره. باید تمرین کنید که به این وسیله در هنگام پرتاب پنالتی تمرکز پیدا کنید. روی صدا، روی جائیکه نگاه می کنید و غیره! البته هر کس روش خودش را برای آموزش پرتاب پنالتی دارد! از مهمترین مواردی که موقع پرتاب پنالتی باید انجام بدهید، درست گرفتن توپ است، این خیلی مهم می باشد. توپ را روی پنجه های خود قرار بدهید و به خوبی آن را احساس کنید. به یاد داشته باشید که پرتاب پنالتی هم یک نوع شوت می باشد که قاعدتا شکننده است و نیازمند تمرینات مستمر می باشد.
- سعی کنید یک شگرد یا روش مخصوص به خود داشته باشید که هر موقع خواستید گل بزنید از آن استفاده کنید. بعدا سعی کنید به مرور تعداد شگردهای خود را افزایش بدهید.
۲۲. به یاد داشته باشید در طول مدت مسابقه بسکتبال هر بازیکن حداکثر فقط حدود ۵ دقیقه می تواند صاحب توپ باشد و باید بقیه زمان بازی (حداکثر حدود ۳۵ دقیقه وقتی که تمام ۴۰ دقیقه بازی کند!) را بدون توپ حرکت کند. پس حتما به حرکات بدون توپ توجه کنید، آنها را یاد بگیرید و به خوبی تمرین کنید. بازیکن های باهوش بسکتبال کمتر دریبل می زنند و بیشتر با استفاده از مهارتهای حرکت بدون توپ فضاسازی و کسب امتیاز می کنند. به بازی این بازیکنان بیشتر توجه کنید.
هنوز مطالب زیر رو مطالعه نکردی !
http://sakbasketball.blogspot.com
